Bazı insanlar vardır, sadece bir kulübü sevmez… O kulüple bütünleşir, adeta onun bir parçası olur. Formasızken bile formadır, sesiyle stattaki atmosferi değiştirir, yüreğiyle binlerce insana yön verir.
Mavi-Beyaza Adanmış Bir Ömür:
Zafer Lömenler’e Veda
Bazı insanlar vardır, sadece bir kulübü sevmez… O kulüple bütünleşir, adeta onun bir parçası olur. Formasızken bile formadır, sesiyle stattaki atmosferi değiştirir, yüreğiyle binlerce insana yön verir. Erzurumspor tribünlerinin öksüz kaldığı şu günlerde, bizler tam da böyle bir yüreğe, Zafer Lömenler’e veda ettik.
Dadaşlar grubunun adı geçtiğinde, ilk akla gelen isimdi o. Tribün lideri dendiğinde herkes susar, Zafer’in sözü dinlenirdi. Çünkü onun sevgisi tribüne sığmaz, mertliği Erzurum’un dağlarını bile aşardı. Mavi-beyaz renklere duyduğu tutku yalnızca bir sevda değil, bir yaşam biçimiydi onun için. Gönlündeki Erzurumspor aşkı; yağmurda, karda, çamurda, galibiyette ya da mağlubiyette hiç azalmadı. Her maçta, her tezahüratta, her pankartta onun izini görmek mümkündü.
Zafer Lömenler yalnızca bir amigo değildi. O, centilmenliğin, birleştiriciliğin ve saygının adıydı. Rakip takımların taraftarlarıyla kurduğu dostluk köprüleri, bugün Türk futbolunun en çok ihtiyaç duyduğu değerlerdendi. Zafer’in diliyle asla küfür edilmezdi, onun çağrısıyla birlik olunurdu. Bu yüzden yalnızca bir tribün lideri değil, koca bir camianın ağabeyiydi.
Erzurumspor’un efsaneleri arasında yer alması için sahada gol atması gerekmedi onun. O, tribünlerde attığı her sloganla, yaptığı her çağrıyla, binlerce kalbe dokunarak çoktan efsane olmuştu.
Ama hayat… Ne garip… Bazen bir galibiyet sevincinde yakalıyor bizi, bazen bir vedanın tam ortasında. Zafer’in ani gidişi, yalnızca Dadaşlar grubunu değil, bütün Erzurum’u hüzne boğdu. Çünkü o bir liderdi, bir dosttu, bir kardeşti… Ve her şeyden öte, tertemiz bir kalpti.
Erzurumspor tribünleri artık bir yanıyla eksik… Her maçta, o en sevdiği şarkılar çalarken, gözlerimiz yine onu arayacak. Ve belki de her golde, o mavi-beyaz bayrak göğe her çekildiğinde, bizler sessizce “Zafer reis için!” diyeceğiz.
Mekânın cennet olsun güzel insan… Sen bu şehirde iz bıraktın, yüreklerde taht kurdun. Mavi ve beyaz artık seni anlatacak. Gözümüz yaşlı ama başımız dik; çünkü senin gibi birini tanımanın gururu içimizde.
Unutulmayacaksın Zafer Lömenler…
Dadaşlar seni unutmayacak...
Erzurumspor seni asla unutmayacak. Rabbim mekanını cennet eylesin...