Erzurum hafızasından bir parça daha kaybetti.
Bazen öyle insanlar vardır ki, onları yazmaya kalksak kelime hazinesi bile yetersiz kalır. işte bu değerlerden biride Canip Dövenci.
Canip Dövenci, gözleri görmeyen ancak kalp gözü ile yaşayan bir insandı. Birileri gibi kolay yoldan para kazanmak yani duygu sömürüsü yaparak daha doğrusu dilencilikle istese rahat bir geçim yaşayabilirdi. Ama Canip Amca onurlu ve gururlu yapısı ile adeta ekmeğini taştan çıkarırcasına çalışarak evine helal ekmek götürmenin gayretini verdi. üstelik sermayesi sadece birkaç tane limondu. Dedik ya öyle insanlar vardır ki ne kadar övsen ne kadar yüceltsen kelimeler yetersiz kalıyor. İmanlı, onurlu, şerefli ve gururlu bir hayatı tamamlayan Canip Ağabeyimiz Hakk'a yürüdü. Edebi, gayreti, duruşu, sevgisi, saygısı velhasıl GÜZEL AHLAKI ile hepimize örnek olacak bir şahsiyet olarak kendisini tanıttı. gözleri görmüyordu, fakat Hayata hep güzel bakıyordu. yıllarca şükrederek Limon satıp ailesini geçindirdi. Çocuklarını okuttu ve büyüttü. Gürcükapı semtinin en renkli simasıydı. Öyleki insanlar sesinden tanırdı. Mekanın cennet olsun güzel insan...
